Kaçıp giderken umutsuzluğun adı konmamış kimliksizliği yakasına yapışmasa insanın,kolay olur belki vazgeçişler..Vazgeçerken kimden ve neden vazgeçtiğinin farkında midir insan..sorgusuz sualsiz yalnızlıklara savunmasiz atarken kendini,avazı olacak.. sesi olacak bi ışık bulmak çok mu zordur..giderken yanında umutsuzluğununda katık oldugu yolculuklar,dönüp dolaşıp aynı adreslerde bitmez mi?? içimde hayatın uyandırdığı aynada yabancı sureti,birbaşına sokaklarda ip atlarken,sek sek oynarken görsem i